استفاده مجدد از پلی الکترولیت با استفاده از لجن
استفاده مجدد از لجن دارای پلی الکترولیت یکی از راهکاری موثر در جهت کاهش استفاده از پلی الکترولیت می باشد.
فرآیند انعقاد و ته نشینی معمولا برای تصفیه انواع مختلف فاضلاب های صنعتی مورد استفاده قرار میگیرد
ولی استفاده مجدد از لجن دارای پلی الکترولیت به صورت پایلوت
در برخی از تصفیه خانه فاضلاب صنعتی صورت گرفته است.
پلی الکترولیت های استفاده شده در این تصفیه خانه های می تواند از نوع آنیونی
یا کایتونی یا نانیونی باشد که هر کدام
از اینها میتوانند دارای شارژ و وزن ملکولی متفاوت باشند
اگرچه مواد شیمیایی که در تصفیه خانه های فاضلاب شامل منعقدکننده (کواگولانت) و فلوکولانت ها (پلی الکترولیت) هزینه زا هستند
آیا امکان بازیابی مواد فلوکولانت (پلی الکترولیت) تزریق شده به لجن و استفاده مجدد از آن در فرآیند انعقاد و ته نشینی وجود دارد؟
آزمون ها برای اساس آزمایش جارتست با استفاده از اضافه کردن بخشی از لجن ته نشین شده به نمونه های لجن ته نشین شده انجام شده است
آزمایش بر اساس مقایسه نتایج کدورت آب جدا شده از لجن و با تغییر دو پارامتر میزان
برگشت لجن دارای فلوکولانت (پلی الکترولیت) و تعدد این برگشت صورت گرفته است.
ایندکس حجم لجن Sludge Volume index (SVI) نیز به عنوان شاخص برای هر مرتبه از آزمایش در نظر گرفته شد.
نتایج آزمایش ها مشخص کرد که برگشت لجن دارای فلوکولانت (پلی الکترولیت) میزان مصرف فلوکولانت (پلی الکترولیت) را تا ۶۰% کاهش میدهد.
سرانجام نتیجه گیری شد که لجن منعقدشده با پلی الکترولیت میتواند به عنوان جایگزین
برای تزریق پلی الکترولیت جهت ته نشینی لجن
بدون تاثیر شدید بر روی کارایی حذف ذرات معلق مورد استفاده قرار بگیرد.
علاوه بر این، نتایج SVI نشان داد که افزایش تعداد برگشت های لجن به نمونه باعث کاهش SVI در هر مرحله شد که به معنی
کاهش حجم لجن می باشد که به معنی آبگیری بهتر و کاهش هزینه های انتقال و دفع لجن نهایی می گردد.